Slingers
“Mam, schuif eens op. Ik wil er ook bij.” Tuurlijk kind. “Waarom lig jij eigenlijk met papa in één bed?”
Quality time. Blegh.
Het is vakantie en meteen vult het scherm zich met het ene quality time-kiekje na het andere: ouder-en-kind-selfies in de bios, stralend op het strand, lachend op een uitkijktoren of gewoon gezellig aan de warme chocomelk…allemaal überhippe quality time vastgelegd en gepubliceerd (want dan is het waar).
Onze aso’s
Onze kinderen worden verpest. Zijn verpest. Dat komt doordat wij allebei werken. En we maken gebruik van kinderopvang en oh hell – de grootouders passen ook nog een dag in de week op. Deze week liet een pedagoog (met ruim dertig jaar professionele ervaring, stond erbij) via de media weten dat je hierdoor een grote kans loopt onbeschofte kinderen te
Écht werken
Als je dochter June vraagt wat ze later voor werk wil doen, antwoordt ze ‘net als mama boven werken’. Het is nog maar de vraag of ze al een redelijk idee heeft van wat dat dan precies inhoudt, aangezien zij op haar beurt regelmatig vraagt “of ik vandaag écht ga werken”, waarmee ze dan bedoelt of ik de deur uitga
En mam wil het
Ah, natuurlijk. Overal stralende kindjes die poseren voor stralende kerstbomen, klaar voor een stralend kerstdiner op school. Maar wel ff bij de realiteit blijven hè, mensen. —————————————————————————————————————– “Ik wil mijn paamja aanlaten.” “Morgen wil ik pas omkleden met het glittershirt.” Nee. Nee, nee, nee, nee, nee, nee, nee. Zo gaan we dat dus niet doen. Het hele jaar doet mama
Over wensen en Mojito’s
Wensen. Een appartement in Boedapest. Een mini-hamam als badkamer (zonder andere bezoekers. Of kinderen). “Prima, graag!” antwoorden als iemand vraagt of ik wil rijden naar Nijmegen. En als we toch bezig zijn, doe dan die financiële vrijheid ook maar. Wie vraagt naar iemands wensen, krijgt meestal antwoord in de vorm van toekomstige zaken. De loterij winnen, zes maanden per jaar
Over verlanglijstjes en wenkbrauwgel
Het is er weer tijd voor: verlanglijstjes. En hoewel je natuurlijk (bij ons tenminste) zelf mag weten wat je vraagt, deed ik alvast een verwoede poging om mijn lijstje uit meer te laten bestaan dan de boeken van Griet op de Beeck en Haruki Marakami. Alleen, uit wat dan hè? ‘Nou, er valt toch zat te bedenken’, zeker in de
Over ziekenhuizen, Sheldon en Pasen
Het afgelopen jaar heb ik optimaal gebruik gemaakt van mijn zorgverzekering. Sterker nog, als ik de bonnetjes van de ritten naar afspraken ook had kunnen declareren, had ik de maand december vast niet meer hoeven werken. Nou is het toevallig zo dat ik in principe toch lekker zelf mag weten wanneer ik wel of niet werk, maar kom op, HET
Ik ben alleen
Ik ben alleen. Oké, met de kinderen dan. Het zat er al een tijdje aan te komen. Uiteindelijk is -ie- zondag gewoon vertrokken tijdens een weekendje weg. Met toestemming van m’n moeder zelfs.