18.10 uur
“Wilde je nou eigenlijk nog met ze mee uit vanavond?”
“Ja eh, geen idee. Nooit meer over nagedacht sinds van de week. Wel leuk.”
“Heb je dan over iets van oppas nagedacht?”
“Nope.”
“Top.”
18.15 uur
“Ga je nu echt je ouders nog vragen?”
“Nou. Ja. Kan toch? En anders gaan we gewoon niet, natuurlijk.”
“Natuurlijk.”
*Ondertussen vlechtjes in Junes haar makend voor het slapengaan*
18.25 uur
“Al wat gehoord?”
“Nee.”
“June moet eigenlijk wel al zo naar bed hè. – Nee June, we gaan niet nu al naar bed. We moeten nog maar afwachten of je überhaupt hier naar bed gaat. Nee, ja, niet hier beneden. Ergens anders. Wat ik nu nog niet zeg, voordat ik wat hardop noem en jij van blijdschap op de bank staat te springen. En kom nou even hierrrr voor die
laatste vlecht.”
…
18.34 uur
“Mogen ze brengen.”
…
“June, heb jij zin om bij opa en oma te slapen?”
“Jahaa! Jahaa! Jahaa! Jeeeheee!”
“Kom dan van de bank af en ga je pyjama maar pakken. Pak ik Aaron.”
18.45 uur: Auto ingeladen (let wel: op schooldagen duurt het zo anderhalf uur voordat we de deur uit zijn. Het kan dus ook in een half uur. Iets met urgentiegevoel zeker).
19.00 uur: Koffie bij oma en opa.
“Alles zit in de tas. Aaron z’n schema? Nou ja, die zou nu eigenlijk moeten slapen. Maar gelukkig is
-ie- nog hartstikke meegaand. Of hij nou wil of niet, maar dat terzijde. Nee June, je hebt vandaag al genoeg gesnaaid. Morgen weer een dag.”
19.30 uur: strijkbouten, gewassen broeken, stapels shirts, potjes gel, luchtjes en mascara’s door hele huis heen.
19.59 uur: opa stuurt een geruststellende foto van de kinderen door.
20.10 uur: strijkbouten, gewassen broeken, stapels shirts, potjes gel, luchtjes en mascara’s door hele huis heen.
20.15 uur: ready to go, spontaan en flexibel als wat.
Ja, als wat? Als opa en oma dus.