Ken je ze? Van die héérlijk lange nazomerse zondagen…waarop de zon volop schijnt en niets moet of hoeft? Waarop je gewoon thuis bent met de kinderen en de agenda leeg is? Zo’n dag waarop alles tot de mogelijkheden behoort en waaraan geen einde lijkt te komen? Ja?
Ja, wij ook hoor. Alleen zat het gevoel van oneindigheid niet al te lang geleden toevallig met name in het gegeven dat er LICHTJAREN verschil zat tussen onze golflengte en die van onze kinderen. Het gebeurt. Dat je dan wat voorstelt en alleen maar ‘nee’ hoort. En dat zij dan dingen gaan vragen waarop je redelijkerwijs -ja, echt, want we gaan geen water over de telefoon gooien of klei in de zandbak doen- gewoon gezellig ook ‘nee’ op antwoordt. En je dus zonder het zo gepland of gewenst te hebben ineens een halve middag in een wedstrijdje ‘nee zeggen’ bent verwikkeld, iets dat trouwens zeer wordt onderschat en vele malen vermoeiender is dan een marathon lopen. Zeker als blijkt dat de jongste deelnemers nog lijken te gaan winnen ook. Kun je nagaan, want van wie hebben ze dat ‘nee’ nou eigenlijk helemaal geleerd?
Afijn, gelukkig bestaat daar een perfecte vijfpunts-oplossing voor:
1) Vervroeg het avondritueel (doe desnoods de gordijnen wat eerder dicht en/of trek zelf een pyjama aan – als je die hebt. Of vraag die van je buurvrouw. Alles om het gewoon richting zeven uur te laten lijken).
2) Doe geen moeite tot een feestmaal voor je kinderen, want ze gaan toch niet eten. In dit geval: zak groenten uit de vriezer getrokken en zorgvuldig over twee bordjes verdeeld. Ja, je leest het goed: twéé bordjes. Zelf ga je die saaie bloemkoolpap niet tot je nemen op de laatste dag van het weekend. Neem eventueel wél vast een borrel en houd het glas dicht bij je. Makkelijk als je tot tien moet tellen (‘eerst even een slokje’) en bovendien: als je ‘m neerzet wordt -ie- zeer waarschijnlijk omgegooid. Zonde.
3) Blijf geduldig, ook als alle bloemkool inmiddels onder tafel ligt, en breng je kinderen vriendelijk maar kordaat naar bed. Lees voor. Desnoods twee verhaaltjes. Neem indien nodig je glas mee. Vol. Bedenk terwijl je naar beneden loopt dat je zelf ook heus een aandeel hebt in dit geheel. En houd de leuning vast.
4) Schenk wat te drinken bij, kijk elkaar aan en mompel iets als: “Saai hè, zo zonder kinderen”.
5) Eet smakelijk.
