Het ‘datmoetjeopschrijven’-schriftje 2.0: vorig jaar verscheen in hippe webwinkels met hip design en veelal hippe verzendkosten een hippe glazen pot met hippe kaartjes waar je uitspraken-om-te-onthouden op kunt schrijven, met name voor het noteren van hilarische woordspelingen, knutselzinnen en lettergrappen van je kinderen (oké, ter voorbeeld kun je er eentje bekijken op de foto, maar de mate van leukheid is op eigen risico. Laten we wel wezen: het is vaak toch alleen echt grappig als het je eigen kind is of iets dat heel dicht daarbij in de buurt komt).
Goed, hippe glazen pot dus. Voor een paar tientjes. Gewoon lekker
kopen.
Maar er valt natuurlijk meer te kiezen in het leven. Om maar een optie te noemen: koop zelf een leuke (tja, een lelijke mag ook maar wat zou daar in vredesnaam de reden van zijn?) pot en maak kaartjes of laat je eigen kaartjes drukken, bijvoorbeeld met een print van het geboortekaartje. Eventueel naar wens aan te vullen met andere kleine voorwerpen die je wilt bewaren (heb hier zelf bijvoorbeeld al een tandje in een potje die bij lange na niet nu al in een potje hoorde te zitten. Zou qua formaat goed passen. Maar goed, ook al kan ik inmiddels naar het potje-met-uitgestuiterd-tandje kijken zonder posttraumatische stress, het tandje doe ik er niet in. Misschien wel een optie: babyarmbandje, eerste sokjes, stukje van wiegdeken. Behalve als die net als het tandje hier ook leiden tot verhoogde hartslag in negatieve zin. Dan lekker opbergen op zolder bij de rest van de zooi). Zelf heb ik bij wijze van herkenbaarheid de voorletters erbij gedaan – ja, nee, dat gaat inderdáád niet op als je Lieke, Laura en Lotte in huis hebt. Maar da’s dan eigen schuld. Neem ik aan. Zo niet: succes ermee.
Tot slot: of je ze nou koopt of zelf samenstelt…zet ze in elk geval een béétje in het zicht. Dat je er ook echt wat mee doet, zeg maar. Staat zo treurig anders als je dochter over tien jaar een graai doet in de pot bij wijze van herinneringen ophalen (“mama herinnert zich vooral véél goede voornemens.”).
En verder maar hopen dat ze over een paar jaar , als we allemaal wat ouder zijn, niet hetzelfde gaan doen met uitspraken van onszelf…
ps. Ook een idee: een eigen familielettertype: het lettertype van de geboortekaartjes heb ik gedownload en wordt nu gebruikt in fotoalbums, op uitnodigingen, kaartjes en ander gedrukt spul.