DOD #3 | De zak

Neem ruim zestien (…auww) jaar verkering en één helft van die verkering die daarvan nagenoeg alle rekwisieten bewaart en je bent zo een paar vierkante meter opslagruimte verder. Achter een schot op zolder, in ons geval. Lekker uit het zicht, maar op zich ergens zonde: sloof je jezelf jarenlang uit om stapels bioscoopkaartjes, kermisaccessoires en champagnekurken te bewaren, stop je ze weg achter de kerstspullen (waarvan de andere helft van de verkering overigens het idee heeft dat ik die ook al jarenlang uitbreid). Ja, jammer eigenlijk.

DOD#2 | De kaartjes

Het ‘datmoetjeopschrijven’-schriftje 2.0: vorig jaar verscheen in hippe webwinkels met hip design en veelal hippe verzendkosten een hippe glazen pot met hippe kaartjes waar je uitspraken-om-te-onthouden op kunt schrijven, met name voor het noteren van hilarische woordspelingen, knutselzinnen en lettergrappen van je kinderen (oké, ter voorbeeld kun je er eentje bekijken op de foto, maar de mate van leukheid is op eigen risico. Laten we wel wezen: het is vaak toch alleen echt grappig als het je eigen kind is of iets dat heel dicht daarbij in de buurt komt).

DOD#1| De tafel

Aaah, daar is-tie dan eindelijk…onze nieuwe tafel. Bloed, zweet en tranen (niet door mij hoor, ik heb alleen op de fotoknop gedrukt), maar dan heb je ook wat. Mínstens 150 kilo, om preciezer te zijn.