Ja, het was een strakke planning. Weinig aan te doen met twee werkende mensen, twee schoolgaande kinderen, twee tot vier keer per week hoofdpijn, allerlei andere (persoonlijke) ontwikkelingen en afhankelijkheid van een leveranciersmarkt want overal is het VOL en DRUK, dus leuk dat je wilt verbouwen maar dan wel graag om de schema’s van de vakmannen heen (van harte gegund).
Maar zolang je je daar niet druk om maakt, want weinig aan te doen (of zei ik dat al?), heb je precies voldoende tijd over om te zien waar het écht om gaat. En wat je wél kunt doen. En dat is een hele hoop, zeker met zo’n fantastische groep mensen om je heen. Sterker nog: de planning is gewoon gehaald, want prima verhuisd op de afgesproken datum en dat wat af zou zijn is af. Het ging goed.
Nul reden voor stress.
Sowieso weinig reden voor stress als je redeneert vanuit dankbaarheid.
Ja, verhuizen met een stuk of wat auto’s en aanhangers is anders dan verhuizen met een grote vrachtwagen. Maar als ik mag kiezen tussen auto’s en aanhangers en de daarbij horende hulp van familie en vrienden óf een verhuiswagen met een set professionele verhuizers dan kies ik het eerste. Het huis moet hoe dan ook leeg, of dat nu in één rit is of in tien keer heen en weer. Dat is geen chaos, dat is logica: de spullen moeten van A naar B. Met wat hardop lachen tussendoor als enige variabele.
En ja, als die spullen dan eenmaal ergens in het nieuwe huis geparkeerd staan is het ook meteen weer tijd voor andere dingen. Want tussen het inkopen en inpakken door zijn er gewoon eerste zwemlessen, aankomende balletvoorstellingen, verjaardagen, moederdagen en trouwdagen die we zeker niet vergeten want belangrijk (alleen toch jammer dat ze nog weinig gezellige cadeautjes verkopen bij de bouwmarkt): hoe beduidend de stapels dozen op zaterdag nog waren op plek A, zo onbeduidend zijn ze op zondag op plek B. Dat wisten we al, maar je weet het des te zekerder als je ziet dat je kinderen de afgelopen tijd op veel plekken welkom waren voor een (oppas)uurtje, als mensen elkaars bijdragen en helpende klusjes niet op een weegschaaltje leggen en als je zelf op de dag van verhuizing alleen maar koffie hoeft te zetten en in de rondte hoeft te wijzen en dat allemaal zonder er steeds ‘alsjeblieft’ bij te zeggen.
Al met al vooral reden voor een heel dankbaar: dankjewel!