Vrije woensdag

Op woensdag is m’n vrije dag. Of beter gezegd, ónze vrije dag. Van June en mij. Een dag die we gezellig samen doorbrengen. Spelen, boodschappen doen, een rondje wandelen, eens bij een vriendin of oma op bezoek gaan en nog veel meer. Hartstikke leuk zou dat zijn. Denk ik. Als Peter om zeven uur de deur uit gaat, twijfel ik tussen meteen gaan douchen of nog even blijven liggen. Voor je het weet is June wakker en douchen terwijl je dochter je roept is…nou ja, niet mijn idee. Maar, voor nog even blijven liggen is ook wat te zeggen: we hebben tenslotte een levendige dag voor de boeg. Uiteindelijk duik ik om kwart voor acht de badkamer in. Even snel, misschien heb ik dan zelfs nog een moment over om rustig te ontbijten zodat ik daarna alle tijd heb voor June. Hoor ik haar nou kletsen? Nope, alleen een kuchje. Gevolgd door een diepe zucht en stilte. Terwijl ik m’n thee drink bedenk ik wat we het eerst zullen doen. Op visite gaan? Eendjes voeren? Na m’n broodje doe ik er een was in. Ruim de vaatwasser uit. Vouw de handdoeken op. Maak een boodschappenlijstje. Om negen uur maak ik June wakker omdat ik moet bloedprikken. Dan kunnen we straks na het fruit eten eerst boodschappen doen. Dat had je gedacht, mam. Want om kwart over tien duwt ze van flauwigheid de stukjes banaan op de grond in plaats van in haar mond. Eerst nog maar een uurtje liggen dan.

Ondertussen beantwoord ik wat mails en ik kijk een paar teksten na. Werk een interview uit. Schrijf een blog. En eet nog maar een broodje. Na ruim twee uur wordt June wakker. Ze werkt alsnog een stuk fruit naar binnen, met een broodje er achteraan. Hup, naar de winkel. Drie kwartier later zijn we terug. Eens zien wat we nu zullen doen. Een ronde boekjes lezen, dingen-in-huis-aanwijzen, ‘n stukje door de kamer lopen en…zie ik nou echt een gaap? Dan maar een kopje thee. De thee is snel op, en June ook. Nog geen twee uur later rits ik de slaapzak weer dicht. Ik stuur nog een mail de deur uit. En nog een. En ik kan meteen wel even bellen voor  wat afspraken en een overleg. Hmm…waar was ik ook alweer gebleven met m’n administratie? Even later is mijn bureau opgeruimd en alle werklijstjes zijn afgevinkt. In de namiddag waagt June nog een poging uit bed te komen. Ze speelt wat en langzaamaan begin ik aan het avondeten. Tegen de tijd dat Tommie en Ieniemienie gedag zeggen vanaf het beeldscherm begint ze weer te duimen, wat zoveel betekent als ‘schiet op met dat eten want ik heb het helemaal gehad’. Tegen kwart voor zes komt Peter thuis. Gauw eten, anders zit er wel heel weinig tijd tussen het toetje en het slapengaan. Om half zeven zijn de tandjes gepoetst en zwaait June naar alle meubels, popjes, foto’s, lampjes en al wat ze op weg naar boven nog meer tegenkomt. Kwart voor zeven is het stil. “Zo, gezellig dagje gehad met June?”…Ik neem morgen eerst eens vrij.