Goede voornemens. Vaak vreselijke dooddoeners, al is het maar dat een zo’n algemeen vastgestelde datum volgens mij echt niet vaak dé manier is om een gewoonte waar je vanaf wilt plotseling te doorbreken dan wel een nieuwe gewoonte binnen een dag ineens heel gewoon te laten zijn.
Maar goed, zo tegen het einde van het jaar is vaak wel een natuurlijk moment om de balans op de maken van die twaalf maanden die achter je liggen. Dat kost op zich niet heel veel moeite, want tegen de tijd dat je overwerkt bent kun je volgens mij niet echt van balans spreken (niet nu hoor, ergens eerder dit jaar al). Op zich een goed uitgangspunt voor een goed voornemen: niet overwerkt raken.
Ware het niet dat de meeste goede voornemens te maken hebben met dingen moeten dóen. Drie keer per week zweten in de sportschool, twee dagen per week vegetarisch eten, meer familiebezoekjes afleggen, vaker fietsen naar je werk en ga zo maar door. Hartstikke top allemaal – en veel succes ermee mensen. Spreek jullie wel weer op maandag de 28e, traditiegetrouw de meest deprimerende dag van het jaar, als je erachter komt dat er van al die goede voornemens in praktijk nog maar weinig over is.
Gewoon géén goede voornemens, dát klinkt lekker overzichtelijk. Geen goede voornemens kosten geen tijd, geen geld en ook eigenlijk vrij weinig energie. Precies die drie dingen waar we met z’n allen massaal van roepen dat we er tekort van hebben. Maar ja, wat dan te doen met al die lege, witte vlakken in m’n agenda? Toevallig kwamen daar onlangs wat mooie suggesties voor voorbij.
Eentje bijvoorbeeld van Digital Ants: maak een to don’t-lijstje. Hoe relaxed; gewoon een hele waslijst aan dingen die je niet gaat doen. Zelf de afgelopen 30 jaar totáál niet bekend mee, maar toch heb ik er meteen alvast één in de praktijk gebracht op de valreep van 2015 – je moet af en toe eens wat nieuws proberen, toch? En iets níet doen had ik nog nooit gedaan, maar nu wel dus. Ik moest er zelfs echt hardop nee voor zeggen. En dat terwijl het nog superleuk had geweest om te doen ook. Máár…wie weet levert het gewoon ruimte op om in 2016 niet één, maar twee boeken te lezen. Of in elk geval niet weer overwerkt te raken. Op zich ook mooi meegenomen. Wellicht kan ik het een zelfs met het ander combineren.
Ander voorbeeld, en ook al uitgeprobeerd – of mee bezig eigenlijk: Bianca Landman van Leef & Stijl introduceert binnenkort Happier Life (dus ook geschikt als je al een happy life hebt. Da’s wel lekker op zich, dat je niet per se een treurig leventje hoeft te hebben of heel somber hoeft te zijn om jezelf dit cadeau te doen. Dat je ook meetelt als je wel al redelijk tevreden bent.). Ik heb al even zitten zwoegen op een aantal opdrachten uit het werkboek dat je erbij krijgt – van het maken van een inspiratiebord tot het maken van een lijstje met persoonlijke waarden-, en mijn voornemen was rond deze dagen nog wat oefeningen te doen. Was. Een. Voornemen. Ben er vooralsnog alleen niet aan toegekomen. Maar dat geeft niet, want ik wéét dat ik het nog ga doen. En stiekem weet ik ook al wat er zoal uit naar voren zal komen. Denk iets met een to don’t-lijstje. Doen hoor :)!
ps. Er hoorde trouwens ook een persoonlijke opdracht bij: mezelf een klein, concreet, 
overzichtelijk doel stellen voor 2016. Laat ik het erop wagen. Drie.hele.boeken.
ps. II Ik speel alvast een beetje vals, want heb van boek één al één hele pagina gelezen! Wat een jaar moet dit worden!