“Ga je echt een weekend weg met vijf mannen?”
“Huh, ga je als enige vrouw mee?”
“Ook ongezellig, dat je zo alleen bent.”
Tja. Het was mijn eigen idee- en een aanrader overigens. Vorig jaar rond deze tijd gingen we een weekend weg met een groepje vrienden. Van het mannelijk geslacht, inderdaad. Maar juist door deze ietwat scheve balans in geslacht valt er voor beide partijen een hoop te leren. Waarom vrouwen op een vliegveld ineens haastig uit het toilet komen snellen om hun koffertje te pakken en vervolgens nog sneller weer naar het toilet terugkeren bijvoorbeeld. En dat zeven euro vijftig voor een doosje met tien tampons erg veel geld is. En dat het scherper geprijsde maandverband van vijf euro niet voldoet als we ook nog een badhuis gaan bezoeken. En dat je dus met meerdere mensen (ja, de mannen boden hulp) een poosje flink kan zoeken in de buurtwinkel bij het vakantieappartement, want die twee artikelen liggen daar gewoon niet naast elkaar in een schap. – Zomaar vier vrouwengerelateerde weetjes die je tijdens zo’n uitje mooi even mee kan pikken.
En andersom geldt hetzelfde natuurlijk. Want ook al begeef ik mijzelf vaker in omgevingen met hoog testosterongehalte, je leert er nog elke keer van. Zo dacht ik dat de Eskimo’s zo’n driehonderd woorden kennen voor sneeuw en dat dit heel bijzonder is. Nou, als je 72 uur omringd bent door vijf mannen weet je dat er een gelijk aantal woorden bestaat voor seks. In bepaalde context (bijvoorbeeld: vrienden die een weekend weg zijn) is alles dat eindigt op -ken, -sen- of een andere -en ineens een werkwoord dat synoniem is aan deze bezigheid. En er bestaat nog eens hetzelfde aantal woorden voor het vrouwelijk geslacht. En die twee woordgroepen kunnen oneindig gecombineerd worden. Super interessant om dit achter elkaar aan te horen – ik ben tenslotte gek van alles dat met taal te maken heeft. En al doende leert men, dus af en toe bracht ik zelf ook maar een nog niet eerder genoemde combinatie in. Overigens waren de rest van de gesprekken gewoon vrouwvriendelijk en van normaal niveau. Hoewel, wat normaal is hangt natuurlijk af van je eigen norm. En ‘rest’ is ook een vaag begrip. Er waren in elk geval gesprekken. Van een niveau. Soms kwamen er geen vrouwen in voor.
Al met al een zeer leerzaam weekendje dus, maar daar gingen we natuurlijk niet voor heen. Wat mij betreft was het als (enige) vrouw vooral ontspannen – thanks guys. Ik hoefde geen koffer te tillen. Geen bier te halen. Cocktails werden voor me besteld. Ik hoefde niet af te rekenen. Ik kreeg ‘s morgens de kans om als eerst naar het toilet te gaan – en ja, dat maakt echt wel uit na een avond stappen. Je kunt gewoon een boek lezen zonder dat je als ongezellig wordt bestempeld. Twee boeken zelfs, wat zo’n beetje gelijk staat aan mijn droomvakantie. En als ik na zo’n halve liter bier per ongeluk een boer had gelaten, was die toch niet boven de andere vijf uit gekomen. Maar hé, als enige vrouw tussen vijf mannen doe je zoiets natuurlijk niet.