(maar dan niet)
Laatst was ik bij de huisarts: moest op het matje komen – zo leek het. Al een paar keer was ik door de mazen van het net geglipt met mijn bestellingen via herhaalrecept.nl. Eén keer belde de assistente dat de twaalf migrainetabletten wel werden klaargezet, maar dat ik ook een afspraak moest maken bij de dokter. Om ‘uw gebruik eens te bespreken’. Een andere keer stonden de tabletten helemaal niet meer in mijn overzicht van Herhaalgemak. Hoezo gemak?!Na een telefoontje waarin op een of andere manier woorden als ‘storing’ en ‘misverstand’ voorkwamen, voegde de assistente de pillen weer toe. Maar nu kwam ik er niet meer onderuit. “De dokter heeft uw aanvraag onderschept”, klonk het ‘s morgens vroeg in m’n oor. Alsof ik het plan had opgevat om een paar kilo cocaïne in een container via de Rotterdamse havens de oceaan over te smokkelen. Hoewel, ik weet zeker dat het idee dat ik geen migrainetabletten meer zou krijgen omdat ik er teveel achterover sloeg, mij het zweet meer deed uitbreken dan de gemiddelde smokkelaar die staande wordt gehouden in een land waar ‘uitleveringsverdrag’ een scheldwoord is.
Met een heel arsenaal aan sterke en minder sterke argumenten zat ik twee dagen later in de wachtkamer. Nee, ik zou mezelf niet meteen smekend op de grond storten, maar áls het echt zou moeten zou ik toch echt wel alles in de strijd gooien. Zelfs het veinzen van een acute hoofdpijnaanval. Onopvallend oefende ik alvast wat spiertrekkingen in m’n gezicht. Wat zou overtuigend zijn? Een hangend oog? Een slappe kaak?
Eenmaal geïnstalleerd wachtte ik behoedzaam op het vonnis van de huisarts. Zou ik dan tenminste redelijkerwijs stap voor stap mogen afbouwen, met één pil per jaar minder? Hoeveel tabletten had ik eigenlijk nog thuis? En hoeveel zou m’n moeder (“Kind, maak je niet druk, dan bestel ik voortaan gewoon dubbele porties!”) er nog hebben? Zouden ze via Marktplaats te krijgen zijn? Of is da
ar een speciale marktplaatswebsite voor? Hoe zou dat heten? Pillenplein.com? Tabletafzet.nl? Zijn er landen waar je dit soort medicijnen zonder recept kunt kopen? Hoeveel zou ik daar eigenlijk voor willen betalen?
Net toen ik me afvroeg welk percentage van m’n maandsalaris ik over zou hebben voor het laten invliegen van m’n pillen vanuit een verborgen chemische fabriek in een sloppenwijk in Colombia -zo een waar dan een klein, rimpelig omaatje met een te groot schort en een te lange jurk opendoet terwijl in een schimmig achterkamertje rijen erlenmeyers met wittige, borrelende vloeistoffen staan te verdampen achter een droogrekje met vaal gewassen theedoeken en bloemetjesshirts- stak de dokter van wal. Dat het toch best veel tabletten waren, per maand. Ja mevrouw. Dat het eigenlijk vier keer boven het normale gebruik zit. Ja mevrouw. Dat dit toch eigenlijk niet wenselijk is. Nee mevrouw. Dat het haar als huisarts niet lekker zou zitten dat ze daar nooit met mij naar gekeken zou hebben. Nee mevrouw. En dat het eigenlijk het mooiste zou zijn als ik toch gewoon eens wat minder hoofdpijn zou hebben. Niet zozeer gezien de medicijnen, maar met name gewoon voor mijzelf. En, ja zeker. En dat het misschien toch eens tijd is om…na zoveel jaar nog een keer preventieve medicijnen te proberen om te zien of de frequentie van de hoofdpijn daalt. Eh…ja mevrouw? En dat ik ondertussen natuurlijk gewoon nieuwe tabletten krijg, want het laatste dat ze zou willen is hier ter plekke een acute migraineaanval veroorzaken door het idee dat ik zonder kom te zitten, toch? Eh…nee? Ja?
Ja!
En zo laten m’n eigen verwachtingen me dus helemaal naar Colombia afreizen, terwijl de werkelijkheid me -godzijdank- niet verder brengt dan de apotheek hier om de hoek… En da’s vooralsnog ver zat.