Ik heb niks met ballet. Behalve dan een keer of twee ‘goh, tjongejonge, knap hoor’ als er zo’n poppetje in tutu voorbij zweeft op televisie. Verder: ballet, bluh. Maar ja, nu heb ik een dochter van bijna vier. Die een paar dagen geleden meedeed aan een proefles peuterballet. Zowel oma als ik hadden de aankondiging voorbij zien komen en oké, zag er leuk uit. En aangezien de woensdag momenteel oma’s oppasdag is, toog zij met June richting danszaal. Vooraf nog even alle mogelijke scenario’s doorgenomen, van “zou ze al meteen pittig mee kunnen -of willen- doen?” (iets dat zeer onwaarschijnlijk leek gezien het danstalent van beide ouders plus de, tja, eerlijk gezegd toch wel houterige bewegingen die ze tot nu toe maakt zodra K3 op een beeldscherm verschijnt – kijk, dat wij het nou superfantastisch vinden, maar we zien zo ook wel dat we nog geen talentenshow hoeven aan te schrijven. En dat geeft ook niet. Niet alle professors en topdokters kunnen ook nog eens goed dansen) tot het gevaarlijkere “en wat…als ze het nou heel erg leuk vindt?”. Gelukkig waren we daar al snel uit: in principe realiseert June zich gewoon nog niet -ja, sorry- dat dit elke week plaatsvindt (want ja, dat betekent toch een verplichting aan diverse kanten). We konden het altijd nog verkopen als een eenmalig of in elk geval incidenteel uitje, net als een bezoek aan een pretpark of een voorstelling. Natuurlijk.
Zet een stel huppelende peutertjes op een rij die hun uiterste best doen om de juf te volgen terwijl staartjes, vlechtjes en geplooide rokjes en jurkjes mee zwaaien bij het maken van pirouettes en je weet: dit is niet eenmalig. Daar is het gewoon te leuk voor. En dus stuurde oma tijdens de les al een filmpje door aan mama, die het meteen weer doorstuurde aan papa, en was het nog voor het einde van de proefles beklonken: inschrijven (overigens kon ze best prima meekomen. De dansleskwaliteiten van K3 zijn gewoon een stuk beroerder dan die van deze juf). Inmiddels zijn balletpakje en ballerina’s onderweg en volgen we thuis nu Junes strenge instructies bij wijze van dansles.
Ik heb niks met ballet. Ik heb wel wat met mijn huppelende, draaiende en springende dochter.
ps. En oma en opa hebben dus wat met woensdagmiddag.
(waarvoor dank)